Τετάρτη 24 Απριλίου 2013

Αρχαία ελληνική τεχνολογία κι όμως υπήρχε (έκθεση στα Τρίκαλα)

Οι πόρτες των ναών άνοιγαν αυτόματα μετά την ολοκλήρωση της θυσίας. Ρομπότ-υπηρέτριες σέρβιραν κρασί στους καλεσμένους και ο κινηματογράφος του Φίλωνα «έπαιζε» περιπετειώδεις μύθους
ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ ΤΟΥ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ: Ενα εξαιρετικό αστρονομικό όργανο που απεικονίζει την ουράνια σφαίρα. Μετρούσε το γεωγραφικό μήκος και πλάτος των άστρων από οποιοδήποτε μέρος της γης και την απόσταση ήλιου-σελήνης

 

Η πλοκή ξεδιπλωνόταν με φωτορεαλισμούς, φωτιές να ανάβουν, ήχους κεραυνών να σκίζουν τον αέρα, πολύχρωμες φιγούρες να κινούνται ρυθμικά. Είναι σκηνές βγαλμένες από τους αυτοματισμούς του 20ού αιώνα που διαδραματίζονταν, όμως -όσο απίστευτο και αν φαντάζει- περισσότερα από 2.000 χρόνια πριν.

Η Γλώσσα μας



«Από την εποχή που μίλησε ο Όμηρος ως τα σήμερα, μιλούμε, ανασαίνουμε και τραγουδούμε με την ίδια γλώσσα».

Γιώργος Σεφέρης


Ποια Ελληνική λέξη είναι αρχαία και ποια νέα;
Γιατί μια Ομηρική λέξη μας φαίνεται δύσκολη και ακαταλαβίστικη;
Οι Έλληνες σήμερα ασχέτως μορφώσεως μιλάμε ομηρικά, αλλά δεν το ξέρουμε επειδή αγνοούμε την έννοια των λέξεων που χρησιμοποιούμε.
Για του λόγου το αληθές θα αναφέρουμε μερικά παραδείγματα για να δούμε ότι η Ομηρική γλώσσα όχι μόνο δεν είναι νεκρή, αλλά είναι ολοζώντανη.



Αυδή είναι η φωνή. Σήμερα χρησιμοποιούμε το επίθετο άναυδος.
Αλέξω στην εποχή του Ομήρου σημαίνει εμποδίζω, αποτρέπω. Τώρα χρησιμοποιούμε τις λέξεις αλεξίπτωτο, αλεξίσφαιρο, αλεξικέραυνο αλεξήλιο Αλέξανδρος (αυτός που αποκρούει τους άνδρες) κ.τ.λ.
Με το επίρρημα τήλε στον Όμηρο εννοούσαν μακριά, εμείς χρησιμοποιούμε τις λέξεις τηλέφωνο, τηλεόραση, τηλεπικοινωνία, τηλεβόλο, τηλεπάθεια κ.τ.λ.
Λάας ή λας έλεγαν την πέτρα. Εμείς λέμε λατομείο, λαξεύω.
Πέδον στον Όμηρο σημαίνει έδαφος, τώρα λέμε στρατόπεδο, πεδινός.
 Το κρεβάτι λέγεται λέχος, εμείς αποκαλούμε λεχώνα τη γυναίκα που μόλις γέννησε και μένει στο κρεβάτι.