Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2015

Tώρα προχωράμε μπροστά χωρίς τους ψεκασμούς



Οι εκλογές  τελείωσαν. Οι δημοσκοπήσεις με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο επιβεβαιώθηκαν και ο ΣΥΡΙΖΑ έχοντας συνάψει προεκλογικά (κρυφό) γάμο με τους ΑΝΕΛ  για  συγκυβέρνηση και  διανομή των υπουργείων, αν και δεν έλαβε την πολυπόθητη  αυτοδυναμία παρ' όλο που ενισχύθηκε με το (βάρβαρο κι άδικο  σύμφωνα με το ΣΥΡΙΖΑ)μπόνους των πενήντα εδρών, ήρθε πρώτος, επιτυγχάνοντας μια σπουδαία νίκη με 36,34% εξασφαλίζοντας 149 έδρες χωρίς την απόλυτη πλειοψηφία.


Και ενώ προεκλογικά τα στελέχη  του και ο ίδιος ο αρχηγός διέδιδαν  ότι θα συνεργαστούν με το ΚΚΕ( μέγα παραμύθι)σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας, ήδη είχαν «κανονίσει» τα του γάμου με τους ΑΝΕΛ  ενός  κόμματος ακροδεξιού και συντηρητικού,  πιο κοντά στα πιστεύω  του κυρίου Καρατζαφέρη του ΛΑΟΣ και της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, παρά στο  ριζοσπαστικό αριστερό προφίλ που θέλει να εμφανίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. 
Το μόνο κοινό που τους συνέδεσε, ήταν ο μισητός αντιευρωπαϊσμός τους και το σκίσιμο των μνημονίων. Και έτσι αντί να πάει με την κοινή λογική και τους τύπους στο πρώτο δημοκρατικό κόμμα μετά τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ που ήταν το ΠΟΤΑΜΙ «τα βρήκε» αμέσως με το επόμενο  στη σειρά κόμμα  τους ΑΝΕΛ του κυρίου Καμμένου και σχημάτισε κυβέρνηση.


Θα πει κάποιος αυτά είναι λεπτομέρειες. Στους τύπους θα μείνουμε; Κι όμως είναι ο λεγόμενος πολιτικός πολιτισμός.Ψιλά γράμματα...Η εξουσία είναι εξουσία.

Σήμερα όμως είναι  μια άλλη ημέρα μια μέρα της λογικής και της πραγματικότητας. 
Αφού ο ίδιος ο πρωθυπουργός κύριος Τσίπρας είναι «πραγματιστής»  πρέπει ν΄ αρχίσει  πρώτα πρώτα, την ενσωμάτωση του κόμματός του σε κάποιο ευρωπαϊκό κλαμπ-ίσως στους σοσιαλιστές,ή να αρχίσει χωρίς συμμάχους πλέον να «συγκρούεται» με τους «Μερκελιστές» μόνος  με τον κύριο Καμμένο.Υπάρχει και η λύση του κοινού μετώπου με περισσότερα κόμματα αν βρεθούν κοινά ευρωπαϊκά σημεία και όχι υστερικές κραυγές και στερεότυπα.

Από την άλλη, οι Ευρωπαίοι σοσιαλιστές,  σίγουρα θα τον δέχονταν -όπως δείχνουν στα πρώτα συγχαρητήρια τηλεγραφήματα- με ανοιχτές  τις αγκάλες αν το  είχε θελήσει. Έχουν κι αυτοί  τα μεγάλα προβλήματα στις χώρες τους και θα ήταν ίσως  μια καλή ευκαιρία να σχηματιστεί ένα μέτωπο(μ΄ένα ισχυρό φρέσκο κόμμα) ενάντια στους  συντηρητικούς της Ευρώπης που κυβερνούν και αποφασίζουν δυσάρεστα για τους λαούς της Ευρώπης.
Πχ ο κύριος Ολάντ  στη Γαλλία  και τα άλλα σοσιαλιστικά κόμματα της Ευρώπης, ακόμη και το Ποδέμος της Ισπανίας-όταν βγει-είναι πιο κοντά στη σοσιαλδημοκρατία παρά στον αριστερίστικο ριζοσπαστισμό που θέλει να βγάζει προς τα έξω ο ΣΥΡΙΖΑ. 
Τελικά κάτι πρέπει να κάνει ώστε να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή οικογένεια ώστε να έχει συμμάχους και να προχωρήσει στις όποιες διαπραγματεύσεις που  επιδιώκει σχετικά με το χρέος και το μνημόνιο της χώρας μας.

Και τα δύσκολα αρχίζουν στην Ελλάδα. Επειδή στις εκλογές ο Έλληνας –δυστυχώς-δεν ψηφίζει αναλογιζόμενος το κοινό συμφέρον, αλλά λαϊκά μόνον «την πάρτη του», ψηφίζοντας ό,τι  του εξασφαλίσει προσωπικό όφελος και δεν τον ενδιαφέρει σε πρώτη φάση αν έχουν πρόβλημα οι άλλοι οι πιο ασθενέστεροι  απ’ αυτόν. 
Πρέπει  ο ΣΥΡΙΖΑ  εν ευθέτω χρόνω να «ικανοποιήσει» τα μιλιούνια τω ψηφοφόρων που  τον ανάδειξαν  σε πρώτη δύναμη, ελπίζοντας(όλοι αυτοί της γης οι κολασμένοι και οι μη) στην αποκατάσταση των τόσων αδικιών κι εξευτελισμών που υπέστησαν δυστυχώς στα πέντε αυτά χρόνια της σκληρής λιτότητας. Όλοι αυτοί  λοιπόν οι ψηφοφόροι είναι  το εν δυνάμει πελατειακό κράτος που δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει και που πολλά από τα στελέχη του συνέχισαν προεκλογικά να το εκτρέφουν ακολουθώντας την παλιά συνταγή για την απόκτηση της εξουσίας.


Κι επειδή ο μέσος Έλληνας είναι του δόγματος: «άντρα θέλω τώρα τον εθέλω» θα αρχίσει να απογοητεύεται γρήγορα γιατί τα πράγματα δεν θα  είναι «ρόδινα» όπως τις παλιές καλές  εποχές: Διορισμοί δεν γίνονται πια,  οι μίζες περιορίστηκαν, κάποιες συντεχνίες και κλειστά επαγγέλματα πρέπει να ανοίξουν και γενικά δεν υπάρχει πια χρήμα αφού  δε μας δανείζουν αφειδώς και φυσικά τα ελέγχουν  όλα οι «άτιμοι» οι ξένοι και η «μπότα» του κατακτητή.


Στην προσπάθειά της η κυβέρνηση να καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ  και ν' αυξήσει το αφορολόγητο στα 12.000€  από τα πρώτα μέτρα που επαγγέλλεται   (πάρα πολύ καλά και δίκαια μέτρα) πρέπει  παράλληλα να βρει άμεσα τα  χρήματα για την πληρωμή των υποχρεώσεων εντός της χώρας . Μακροπρόθεσμα μπορεί να αντλήσει ρευστό από την πάταξη της φοροδιαφυγής, τo λαθρεμπόριο καυσίμων  από τις διάφορες λίστες  τύπου Λαγκάρντ, τις υπεράκτιες εταιρείες.....
Αυτά όμως απαιτούν πολύ  χρόνο συντονισμένη και συστηματική προσπάθεια με άγνωστα αποτελέσματα Τι θα γίνει  όμως με τις άμεσες και τρέχουσες υποχρεώσεις του κράτους ( για μισθούς συντάξεις, παιδεία, υγεία  φάρμακα κλπ)και δε μιλάμε για τις δόσεις του δυσβάσταχτου χρέους μας (τότε θ’ αρχίσουν τα πιο δύσκολα). Ας ελπίσουμε  ότι αυτές(τις υποχρεώσεις) θα τις διαπραγματευτεί χωρίς να πιεστεί άλλο ο μέσος Έλληνας  και   δε θα τις πετάξει στα σκουπίδια. Δεν μιλάμε  φυσικά για το ατύχημα  του GREXIT. Αυτά είναι κακοήθειες κάποιων συντηρητικών κύκλων και ευχόμαστε να μη συμβεί.


Πρέπει λοιπόν να πείσει τους  αναμένοντες ψηφοφόρους, ότι πρέπει να περιμένουν και είναι ό,τι  πιο ρεαλιστικό, σύμφωνα με την υπάρχουσα κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. θα το λάβουν όμως φυσιολογικά  και θα μπορούν να συγκρατήσουν το ανυπόμονο πλήθος οι συνδικαλιστές, οι οποίοι του υποσχέθηκαν «λαγούς με πετραχήλια» που πήρε τώρα την εξουσία η δική του κυβέρνηση και απεκόμισε - ο κακομοίρης ο λαός- μύριες υποσχέσεις και ωραίες ιστορίες; Και εδώ θ’  αρχίσουν  τα δύσκολα. Εξαρτάται βέβαια πώς θα προβληθεί το  όλον ζήτημα, πώς θα χρυσωθεί το χάπι, να γλυκάνει η καραμέλα, που τελικά είναι θεόπικρη.

Γιατί δυστυχώς ούτε και  ο ΣΥΡΙΖΑ θα πει την αλήθεια στον «κυρίαρχο» ευκολόπιστο, ταλαιπωρημένο, αλλά υποψιασμένο ελληνικό λαό που δεν μπορεί να περιμένει, δε θέλει να ξέρει την αλήθεια. Είπαμε, ψηφίζει για το «συμφέρον» του εαυτού του και μόνον γι' αυτό και δεν τον ενδιαφέρουν οι άλλοι αναξιοπαθούντες. Συλλογικότητες ναι, αλλά  μόνο στο γενικό πλαίσιο των συνθημάτων και  των φιλολολογικών συζητήσεων γενικά.


Από την άλλη η ΝΔ έχασε  δίκαια, γιατί αποδείχτηκε κατώτερη των περιστάσων-όπως ήταν πάντα- της δύσκολης κατάστασης που περιήλθε η χώρα ειδικά οι πολίτες (δεν άλλαξε πολλά δεν μοίρασε τα βάρη ανάλογα, δεν είπε την αλήθεια  φορολόγησε τους ίδιους και τους ίδιους κόλλησε στις μεταρρυθμίσεις στο όνομα των συντεχνιών,υποσχέθηκε προεκλογικά πολλά) και σίγουρα ο κόσμος την εκδικήθηκε στέλνοντάς την στη αντιπολίτευση.

Η ΔΗΜΑΡ   «απαγκιστρώθηκε» και  εξαφανίστηκε από το πολιτικό προσκήνιο, και το ΠΑΣΟΚ ήρθε τελευταίο και καταϊδρωμένο μετά τις «ζαριές» του Γιωργάκη που πήγε τελικά  κι αυτός στο σπίτι του.


Όλοι «επένδυσαν» στο ΣΥΡΙΖΑ γιατί άκουσαν τις νέες όμορφες ιστορίες να εκστομίζονται από «παλιά» μεν πολιτικά πρόσωπα, αλλά  με ποιο μοντέρνο και όμορφο τρόπο και με  λίγες συνομωσίες αυτή τη φορά για «ψεκασμένους». Και πίστεψαν  πολλοί και τώρα περιμένουν στη γωνία για το «ταμείο».

Ζήτω που «Καήκαμε» δηλαδή. Έτσι κι αλλιώς  καμένοι ήμασταν κι ας μας κυβερνήσουν τώρα  και οι κάθε λογής ΚΑΜΜΕΝΟΙ  που δε θα ηχογραφούν αποστάτες σε καφετέριες, δε θα φτιάχνουν  παλιές ιστορίες, δε θα μιλούν για συνομωσίες για…. πράσινα άλογα για ιδεοαναγκαστικές νευρώσεις..Το δίδυμο Καμμένος- Τσίπρας πήρε τα ηνία της χώρας μας.

Προς το παρών όλοι   περιμένουμε.. Κι όπως έλεγαν   οι παππούδες μας: « Η αυγή θε να το δείξει…» Και  αν δε το δείξει, το τίμημα θα είναι δυσβάσταχτο και καταστροφικό  αυτή τη φορά.Μακάρι να εμφανιστεί η πολυπόθητη "άσπρη μέρα" και να γυρίσουμε σελίδα..
Ίδωμεν…


Pan kakos


EΔΩ...Βάσει σχεδίου εκτός Ευρώ!!!


Γ.ΣΟΥΡΗΣ

Ο ΕΛΛΗΝΑΣ



Ποιος είδε κράτος λιγοστό
σ' όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;

Να τρέφει όλους τους αργούς,
νά 'χει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου